Συννεφιά, τα κλαδιά γυμνά
Τα φθινοπωρινά φύλλα έχουν πέσει
Ακούω τις καρακάξες να γελάνε
Δεν μπορώ να διώξω αυτή την μελαγχολία
Και τότε σπάει το σύννεφο
Μία αχτίδα ήλιου - Γκλόρια!
Σαν κάποια υπόσχεση
Κάποιο περίεργο είδος ευφορίας
Σκοτεινά φαντάσματα του παρελθόντος
Κάποια πράγματα είναι καλύτερα ξεχασμένα
Σαν τον Ορφέα, μην κοιτάξεις πίσω
Τα καλύτερα χρόνια σε περιμένουν
Και τότε σπάει το σύννεφο
Μία αχτίδα ήλιου - Γκλόρια!
Σαν κάποια υπόσχεση.