Это всё [Eto vsyo] [Polish translation]

Czysta woda zamarza na szkłach,

szronem okna porasta jak bluszcz.

Woda nie ma ni śmierci, ni dna.

A ja żegnam cię już.

Z długiej zimy zdołaliśmy łut

ciepła wynieść. Za pięć minut brzask.

Dożyjemy. Choć win mamy w bród,

wnet jak studnia pochłonie je czas.

Więcej nic nie zostawię tu już

Więcej nic nie zabiorę też stąd

Siedzi pamięć przy stole wśród/prócz nas jak/i my

Światło świecy oświetla jej twarz

Twoja dobroć znaczyła me dni

Mów coś proszę, mów coś i patrz.

Krzyki mew do bieli ścian lgną

czarny księżyc je chwyta jak lep.

Coś narysuj, na szybach jest szron,

i jak rzekę chcę słyszeć twój szept.

Więcej nic nie zostawię tu już

Więcej nic nie zabiorę też stąd

Kielich smutku i dwa nasze sny,

zmartwychwstali, dopijmy do dna.

Nie wiem, czemu go pijesz i Ty,

to mnie księżyc i droga wciąż gna.

Nie płacz, proszę, i wybacz, co złe,

moją drogę przychodzi mi nieść.

Żyć niesłodko, umierać też nie,

przyjaciółko, czas na mnie, więc cześć…

Więcej nic nie zostawię tu już

Więcej nic nie zabiorę też stąd

________

tł. Leszek Berger