Beklesinler
kimsenin olmayan kolları
Yalnızca... üzgün yolları
Seninle yaşadığım anlar
ruhumda ebedi oldu
Bedenimin eti,
kanımın kanı,
denizlerimin suyu oldu
Durdurmadı seni o gece,
gelecekten
seni benden alan.
Dünkü dost
vaktinden evvel gelmiş
Sonsuza dek bende
Gözlerinin yeşili
kazınmış yazgıma
Kendimden de dirisin sen içimde
Konuşsam senin sesindir
bu ağıdı yakan
Gülsem senin neşendir çıkagelen
Kabrinde göçüp gitti
bu dostluğun esrarı.
Istırabın bekler içimde,
Gayrı bilirim bu yürek de
yorgundur beklemekten
hep arzu ettiği sevgiyi.
Denizlerimin suyu
sonsuza dek bende
Ne kadar alamet bir ölüm
Nasıl da hikmetli bir sabah...