Οι πυραμίδες τρέμουν,
σκοτεινιάζουν τον ουρανό, (ο) ουρανός γίνεται κόκκινος
Έφτασαν το τείχος που δεν υπάρχει επιστροφή
(και η) αύρα έχει σταματήσει
Όποιος φόρεσε το στέμα δεν θα αναγνωριστεί ποτέ -
η εξουσία έσπασε
Γιατί όλοι πνιγόμαστε μέσα στην άμμο -
τι θα απομείνει;
Ανεστραμένοι ορίζοντες,
απαρνημένη αλήθεια και τυφλωμένα μάτια
Οι Τιτάνες σηκώνονται, τα μνημεία πέφτουν,
δεν μπορούμε να σταματήσουμε
Ευκταίες ικεσίες έγιναν πραγματικότητα τελικά,
κάποιοι πάντα ήξεραν
Τα σύννεφα καίγονται - ή είναι φωτιά;... οι θεοί μορφάζουν
Ανθρώπινη περηφάνεια και μεγαλομανία -
Οι Τιτάνες τα παρακολουθούσαν όλα
Το ίχνος δεν οδήγησε πουθενά -
Όργη είχει επέλθει
Καθώς οι ταξιθέτες στις πύλες -
Στην έκσταση και την υπερβολή
Όλοι γυρνάν τις πλάτες τους -
Δεν θα μας αφήσουν καθόλου ήσυχους
(Οι) φωτιές δεν θα εξιλεώσουν,
φωτισμένη είναι η νύχτα - το αιώνιο καλοκαίρι
Όταν ήρθαν ψηλά
από τη σφαίρα πάνω σε φτερά που ξεφωνίζουν....
Τώρα είναι παγιδευμένοι στο έδαφος,
στην ζέστη και τη σκόνη
Και το μάτι λάμπει από πάνω ...