Et Nīl Est! [You're welcome] lyrics

Grātiās agere experīris, cēnseō.

Grātiās?

Et nīl est!

Quid? Nōn, nōn, nōn. Quās ego...?

Nam quārē...? Quid enim...?

Plānē, plānē.

Nempe est quod esse pār est:

portenta tanta cōnspicis stupēns

jamque immemor facta es tuī (et amābilest!).

Jūcunda semper est hūmāna gēns!

Quem vidēs, Māui ille sum;

dumque exōrdior, resūme spīritum!

Nam, sōlis īnstar, sciō esse impār

rēctā nostrum vīsere jubar

Quid tibī plūra? Namque nīl est,

quod caelum, aestum, sōlem dō!

Estō sēcūra: ferre nīl est

mūnuscula ista sēmidīvulō!

Hei!

Prōfer quī caelum ferre potest

tē vāgiente (quī vir hic est),

noctis algōrem

quī raptīs ignibus fugat

(quī vir tē nunc spectat).

Pol!

Phoebōque vīnctō vestrīs (et nīl est!)

papandī lūcem gaudiīs

aurāque captā vestrīs — et nīl est!

tetendī vēla nāvitīs.

Istuc quidem - quid morer tē - nīl est:

sola ēmersaque factaque rūs.

At tū quidem parce - namque nīl est! - HA

supervacāneīs honōribus:

Et nīl est! Et nīl est!

Nunc perpende singula.

Ocelle, vōx sit aperta tibī mea:

omnia tē ēdoceō phaenomena.

Aestus, grāmen, solum

quid nisi nostra crepundia sunt?

Viscera condita vīperea

facta cocos tibi frūgifera.

Quidque restat? Ut mē metuās:

sīs tibi tūta, cavē impediās.

Vidēn haec cutis historiās

monumenta monēre meās?

Omnibus auctor ad īnfera ab altō

hīc miniō miniātus in ignibu' saltō.

Quidquid hoc est, quid plūra? Nīl est,

tibī quod bona tanta ferō.

Estō sēcūra, namque nīl est:

perpende singula. Interim ipse eō.

Dīcitō nunc vicissim "nīl est":

nam nāve tuā egeō,

ut hinc procul vēla dem - et nīl est!

Ūnum invidet nātūra: nōn natō.

Et nīl est! Et nīl est!

Valētō!