Στη λεωφόρο του Πολικού Αστέρα
φτάνει πρώτα ο χειμώνας.
Πάνω στα νεκρά φύλλα πέφτει ο ήλιος
που δε ζεσταίνει τα κόκκαλα.
Σου απομένουν σφαίρες για να πυροβολήσεις
αλλά πρώτα ρωτάς,
πριν σκοτώσεις αυτή την πόλη,
μήπως έφταιξα εγώ, μήπως έφταιξαν αυτοί.
Με κρύα πόδια δεν σκέφτεσαι σωστά,
αν πρόκειται για τιμωρία, μου αξίζει.
Σήμερα, αγάπη μου, έρχεσαι για μένα
αλλά, μα τον Θεό,
μόνο σκέφτομαι ότι εδώ
δεν χωράμε οι δυο μας.
Στη λεωφόρο του Πολικού Αστέρα
ήταν πανέμορφα τα φιλιά.
Από το κρεβάτι ένα πεφταστέρι,
εγώ γινόμουν τόσο τρυφερός.
Μα ο πόθος και η συνεννόηση
καήκαν στην Κόλαση,
ένα τσάκωμα στην Κεντρική Πλατεία
σε έπειθε να το κάνεις.
Με κρύα πόδια δεν σκέφτεσαι σωστά.
Κάποια παραφροσύνη θα μας κάνει να γυρίσουμε.
Σήμερα, αγάπη μου, έρχεσαι για μένα
αλλά, μα τον Θεό,
μόνο σκέφτομαι ότι εδώ…
Σήμερα, αγάπη μου, έρχεσαι για μένα
αλλά, μα τον Θεό,
μόνο σκέφτομαι ότι εδώ
δεν χωράνε δυο,
δεν χωράνε δυο,
δεν χωράμε οι δυο μας.