Estas in exilium [69] lyrics

Estas in exilium

iam peregrinatur,

leto nemus avium

cantu viduatur,

pallet viror frondium,

campus defloratur.

exaruit,

quod floruit,

quia felicem statum nemoris

vis frigoris

sinistra denudavit

et ethera silentio

turbavit,

exilio

dum aves relegavit.

Sed amorem,

qui calorem

nutrit, nulla vis frigoris valet attenuare,

sed ea riformare

studet, que corruperat brume torpor. amare

crucior,

morior

vulnere, quo glorior.

eia, si me sanare

uno vellet osculo,

que cor felici iaculo

gaudet vulnerare!

Lasciva, blandi risus,

omnes in se trahit visus.

labia

Veneria

tumentia

– sed castigate – dant errorem

leniorem,

dum dulcorem

instillant, favum mellis, osculando,

ut me mortalem negem aliquando.

leta frons tam nivea,

lux oculorum aurea,

cesaries subrubea,

manus vincentes lilia

me trahunt in suspiria.

rideo,

cum video

cuncta tam elegantia,

tam regia,

tam suavia,

tam dulcia.