Ta samotność spędza mi sen z powiek
I wypełnia mnie pajęczynami
I sprawia, że krzyczę
Co mogę zrobić?
Wytrzymać cierpienie dla snu, za którym podążam
Nie wiedziałam, że to takie trudne
Jestem tu, idąc
Dzięki Bogu, jeszcze się trzymam
Tak, oczywiście, idąc
Ze łzami w oczach
Nie zrozum mnie źle
Walczę o to co kocham
Nieważne co, osiągam to
Dzielę się na trzy, na dwa, przez zero
Lęk, moje nerwy szybują ku niebu
Trochę spokoju, niczego więcej nie pragnę
Szukając, myślę i myślę