S’ària de sa notti est frida che sa ni
Ma su xelu est isteddau chi parit a de di.
De totu is istellas c’ind’est una prus manna
Ca su caminu ammostat po arribai a sa capanna
A sa genti prus meschina po ammirai su spantu
De acanta e de atesu cun preghieras e cantus.
Unu pipiu est nàsciu de pòbora genti,
Sa stella prus fùlgida de su continenti.
Est nàsciu unu rei, unu rei de bontadi
Est nàsciu po portai in su mundu sa paxi
Est nàsciu unu rei in custa nott’e lugori
Est nàsciu po portai in su mundu s’amori
In su mundu s’amori...
Sa boxi ‘e sa mama, nendi gràtzias a su Segnori
Po ai donau a su mundu custu splendidu frori,
Sonat in su monti che campanas a festa
E cantat: unu rei est nàsciu nottesta.
Est nàsciu unu rei, unu rei de bontadi
Est nàsciu po portai in su mundu sa paxi
Est nàsciu unu rei in custa nott’e lugori
Est nàsciu po portai in su mundu s’amori
(x2)