Ціха ты мяне знішча́еш,
Губіш марнава́ннем… маладо́сць маю́.
I хацеў бы я няслушным пабыць,
Здра́дай тро́шкі табе адплаціць.
Ты, шо (як) стрэмкай, -- у́ўванзі́лась --
Проста ў маё сэрца, і тырчыш у ім.
«Кроў маю́ ты п'еш – паво́лі --
Б’еш мяне́ -- ад страсці ў страсці ты.» (х2)
Й столькі цярплю́ я ў жаданні
Цяжэ́рны мучэ́ньні --
За любоў -- тваю.
Дзе́ ж хвалява́нне -- будзе што́ са мной,
Бо ў пу́цалунках -- марай я жыву.
І хай будзе то́, што бу́дзе..,
Закаха́ныя гру́дзі -- ца́лкам для цябе…
На́ват і хацеў бы, каб цябе́ мнъ забыцца,
Але́ ты заўжды ўнутры мяне…….
Мякка ты мяне знішча́еш,
Губіш марнава́ньнем… маладо́сць маю́.
Хацеў бы я няверным пабыць,
Табе і здра́дай адплаці́ць.
Ты, як стрэмка, -- уванзі́лась --
Проста ў маё сэрца, і тарчыш у ім.
«Кроў маю ты п'еш – паволі --
Б’еш мяне -- ад страсці страсцю -- ты.» (х2)