Βρίσκομαι στο Βερολίνο και ξάφνου μου 'χει έθει η μαυρίλα σου
και σχεδόν δεν μπορώ να σε δω
Η ίδια μαυρίλα που μ' εμπόδισε να σε δω τότε
τώρα πονάει, πονάει, πονάει
Στ' αλήθεια ποτέ δεν σε νόμιζα ικανό για κάποια πράγματα
όταν ήμουν τόσο κοντά, τόσο μα τόσο κοντά
αισθάνομαι πως μ' έχεις απατήσει
Και πιστεύω πως πια δεν είσαι αυτό που ποθώ
πιστεύω πως πια δεν σ' επιθυμώ στ' όνειρό μου
ούτε και να μ' αγγίζεις σα να σου κόβεται η ανάσα μ' αυτό
πια δε θέλουν να 'ρθουν να σε δουν ούτε τα φιλιά μου
Η απογοήτευση ήρθε να με βρει
αντίο σε σένα και στα ψέματά σου
η απογοήτευση ήρθε να με βρει
Η απογοήτευση ήρθε να με βρει
αντίο σε σένα και στα ψέματά σου
καθαρή απογοήτευση
Πονάει, πονάει
μα το σπίτι μου ξαναχτίζεται αν και οι τυφώνες το διέλυσαν
Ξέρω να επιβιώνω κι αν όχι μαθαίνω, μα χωρίς πίκρες
το κάνω για να μάθω πως να βρω την πιο αγνή ευτυχία
Ούτε είμαι τρελή ούτε ήμουν.
πιστεύω πως πια δεν σ' επιθυμώ στ' όνειρό μου
ούτε και να μ' αγγίζεις σα να σου κόβεται η ανάσα μ' αυτό
πια δε θέλουν να 'ρθουν να σε δουν ούτε τα φιλιά μου
Η απογοήτευση ήρθε να με βρει
αντίο σε σένα και στα ψέματά σου
η απογοήτευση ήρθε να με βρει
Η απογοήτευση ήρθε να με βρει
αντίο σε σένα και στα ψέματά σου
η απογοήτευση ήρθε να με βρει
Η απογοήτευση ήρθε να με βρει
αντίο σε σένα και στα ψέματά σου
η απογοήτευση ήρθε να με βρει
Η απογοήτευση ήρθε να με βρει
αντίο σε σένα και στα ψέματά σου
καθαρή απογοήτευση