Ernesto Murolo - Ammóre canta

Sòle d'abbrile, scétate.

Giá tutt'e stélle mòrono,

scétate!

Famm'e ffenèste 'e Nàpule arapí.

Chièn'e suspire è ll'aria,

tutte suspire 'e fémmene ca,

'mbracci'a me, stanòtte, 'int'o silènzio,

scurnóse e bèlle, m'hanno ditto sí.

Pe chi canto?

E chi so'?

Canto! Canto pe Nàpule.

Canto, me chiammo: "Ammóre".

Canto e me trèmmano,

cchiù ardènte e dóce,

'e còre 'e tutt' 'o munno 'int'a stu còre.

'E vvóce 'e tutt'o munno 'int'a 'sta vóce.

'O sóle spónta.

Scétate cu 'sta canzóne, oje Nàpule,

scétate!

Chi è 'nnammurato nun ha da durmí!

Tutt'e ccampane sònano,

tutt'e ffenèste lùceno.

Faccélle 'e suonno, 'mmiéz'ê rròse e a ll'èllera,

s'affacciano, 'ncantate, pe' sentí.

Pe chi canto?

E chi so'?

Canto! Canto pe Nàpule.

Canto, me chiammo: "Ammóre".

Canto e me trèmmano,

cchiù ardènte e dóce,

'e còre 'e tutt'o munno 'int'a stu còre.

'E vvóce 'e tutt'o munno 'int'a 'sta vóce.