Η αυλαία πέφτει και έχω λαχανιάσει
Έχω ανάμεικτα συναισθήματα ενώ εκπνέω
Έκανα κάποια λάθη σήμερα;
Πως ήταν το κοινό;
Είμαι χαρούμενος με αυτό που έχω γίνει
Που μπορώ να κάνω κάποιον να ουρλιάξει με χαρά
Ακόμη ενθουσιασμένος από τη παράσταση
Στέκομαι στο μέσο της άδειας σκηνής, ακόμα ζεστός
Στέκομαι στο μέσο της ζεστής, άδειας σκηνής
Και ξαφνικά φοβάμαι πολύ το κενό
Αυτά τα ανάμεικτα συναισθήματα που βάζουν τη ζωή μου στα άκρα
Προσποιούμαι ότι είμαι απερίσκεπτος
Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά, καλύτερα να το συνηθίσω
Προσπαθώ να το κρύψω, αλλά δεν μπορώ
Όταν η υψηλή θερμοκρασία από την παράσταση πέφτει
Αφήνω τις κενές θέσεις πίσω μου
Προσπαθώντας να παρηγορήσω τον εαυτό μου
Λέω στον εαυτό μου ότι ο κόσμος δεν γίνεται να είναι τέλειος
Αρχίζω να αφήνω ελεύθερο τον εαυτό μου
Το βροντερό χειροκρότημα, δεν μπορώ να το έχω για πάντα
Λέω στον εαυτό μου, τόσο αναίσχυντος
Ύψωσε τη φωνή σου πιο ψηλά
Ακόμα και αν η προσοχή δεν θα διαρκέσει για πάντα θα συνεχίσω να τραγουδώ
Θέλω να μείνω έτσι για πάντα
Θέλω να μείνω νέος για πάντα
Για πάντα θα είμαστε νέοι
Κάτω από τα πέταλα λουλουδιών που πέφτουν σαν βροχή, τρέχω χαμένος μέσα σε αυτόν τον λαβύρινθο
Για πάντα θα είμαστε νέοι
Ακόμα και όταν πέφτω και χτυπάω συνεχίζω να τρέχω προς το όνειρό μου
Για πάντα, πάντα, πάντα, πάντα
(όνειρα, ελπίδες, παρα πέρα, παρα πέρα)
Για πάντα, πάντα, πάντα είμαστε νέοι
Για πάντα, πάντα, πάντα, πάντα
(όνειρα, ελπίδες, παρα πέρα, παρα πέρα)
Για πάντα, πάντα, πάντα είμαστε νέοι
Για πάντα θα είμαστε νέοι
Κάτω από τα πέταλα λουλουδιών που πέφτουν σαν βροχή, τρέχω χαμένος μέσα σε αυτόν τον λαβύρινθο
Για πάντα θα είμαστε νέοι
Ακόμα και όταν πέφτω και χτυπάω συνεχίζω να τρέχω προς το όνειρό μου
Για πάντα θα είμαστε νέοι
Κάτω από τα πέταλα λουλουδιών που πέφτουν σαν βροχή, τρέχω χαμένος μέσα σε αυτόν τον λαβύρινθο
Για πάντα θα είμαστε νέοι
Ακόμα και όταν πέφτω και χτυπάω συνεχίζω να τρέχω προς το όνειρό μου