Mniej niż minus pięćdziesiąt stopni
Mężczyzna obok śmierdzi potem
Schodzimy w ciepłe ciemności
Wydziedziczam cię na serwetce
I widzę cię na terminalu
Niczym złudzenie, klon Prady
Ukryłem potrzebę w szaliku
dla takiej sytuacji nie do pomyślenia.
Powoli podszedłem do stołu
Z lękliwym spojrzeniem
Prosto w twarz, wpół zdania
uderzyłaś mnie najmocniej, jak mogłaś
A ja zobaczyłem, jak ci się to podobało
Gdy z bezdennej melancholii
wyszła ciepła jak miłość przemoc
A rozlane wino stało się bladym testem Rorschacha
Widzę kogoś na czerwonym świetle
Ta sama prasolka NK
A gdzieś w moim portfelu
lśni pocztówka z '97
Gdzie dziesięć małych cyfr w niebieskim kolorze
wykrzykuje bezgłośne "odważ się"
Ale ten moment ulatuje szybko
Jak cienie małych, szarych, lekkich chmur
Widzę twoje plecy z taksówki
choć wiem, że uciekłaś
z tego zimnego, cichego kraju.
Stawiam kroki w rytm wycieraczek
i nie pamiętam, co się stało,
ale i tak oblał mnie zimny pot
Mistrzostwa świata w noszeniu maski
Zlitujcie się nade mną
jestem najsamotniejszy w Szwecji
I pociągnąłem cię ze sobą na dno,
a potem po prostu się wymknąłem,
więc przepraszam, przepraszam za wszystko
za mój przeklęty, kłamliwy język
Gdzieś mam zdjęcie,
na którym jesteśmy królowymi i królami
Teraz dookoła leżą zdjęcia,
na których stare twarze są młode
I obsesyjnie szukałem
uczuć, które zniknęły,
i to była bardzo długa, długa noc
ale cieszę się, że moje łzy
są kontrolowane i spokojne.