Πάνω στον πάνω μαχαλλά που εν η Αρμενοπούλα
εκάθετουν τζιαι μια γριά που'σιει τα κάλλη ούλλα
Κοντά σε τζιείνην την γριάν, έσιει τζιαι έναν κορίτσι
τα σπίθκια της που κάθουνται, αντίκρυ στο πολίτσιν.
Κορίτσι κρυφαγκάστρωτο τζιαι κρυφοφιλημένο
στο παραθύρι κάθεται σαν μήλον μαραμμένον
Στον παραθύριν κάθεται τους μήνες λουαρκάζει
για τζείνον που της τά'καμεν τζιαι βαρυαναστενάζει
Να τον τιμάσω βούλομαι, μα πάλε που λυπούμαι
έναν τον έσιει η μάνα του τζιαι τον Θεόν φοούμαι.
Να τον τιμάσω τζιαι τωρά τζιαι ό,τι θέλει ας πάθει
Θεέ μου δως του βλαβερά πας το κορμίν του πάθη
Πέντε γιατροί να μπαίνουσιν τζιαι είκοσι μαθητάες
τζιαι δώδεκα γραμματικοί, να γράφουν τους γιαρράες.