[Intro]:
Mama we all go to hell
Mama we all go to hell
I’m writing this letter and wishing you well
Mama we all go to hell (*)
[Refrain]:
Μάνα φέτος έμαθα πως είμαι διάσημος
Όταν είδα πως ο κόσμος είναι άσχημος
Μάνα φέτος όλοι οι άσχετοι με θάψανε
Μα οι δικοί μου πάνω στον τάφο μου γράψανε
Τα λέμε στην κόλαση
Το τέλος απόλαυση είναι
Δεν άρθρωσα πρόταση
Μα ήρθαν να τους πάρω και αυτούς μαζί ναι (x2)
[Verse 1]:
Τα κουτσομπολιά ο έρως της πουτάνας
Λένε τόσα και τόσα και τόσα
Έκλεισα το κινητό και σκότωσα το δράμα
Για αυτό δεν μάλλιασα καθόλου τη γλώσσα μου
Να πω «Ντροπή σας ξεφτίλες.
Δεν σας πειράζουν οι dealers;
Δεν σας πειράζουν οι killers;
Δεν σας πειράζουνε, όσοι ραπάρουν για κόκα
Όσοι ραπάρουν για όπλα
Όσοι τραβάνε σουγιάδες και αλληλοσφάζονται;»
Τα βάλαν όλοι μαζί μου
Γιατί τους χάλαγε τόσο, το πόσος κόσμος βοηθήθηκε απ’ τη μουσική μου
Και πέσαν πάνω μου να με λιθοβολήσουν
Μα άμα κατέβω στην κόλαση, θα τους πάρω μαζί μου
Για αυτό θα πω ξανά ντροπή σας ξεφτίλες
Όσοι βγάζετε και όσοι αναπαράγετε φήμες
Όσοι μιλάτε λες και είσαστε Άγιοι, να προσέχετε
Γιατί του παραδείσου έχουν κλειδώσει τις πύλες
Και είσαστε αμαρτωλοί
Κι όχι και τόσο πολύ
Για να κερδίσετε εδώ στο γήπεδό μου
Το ‘θελαν τόσο πολύ, να βγάλω τόση χολή
Μα δεν τους κάνει τη χάρη το επίπεδό μου
[Refrain]:
Μάνα φέτος έμαθα πως είμαι διάσημος
Όταν είδα πως ο κόσμος είναι άσχημος
Μάνα φέτος όλοι οι άσχετοι με θάψανε
Μα οι δικοί μου πάνω στον τάφο μου γράψανε
Τα λέμε στην κόλαση
Το τέλος απόλαυση είναι
Δεν άρθρωσα πρόταση
Μα ήρθαν να τους πάρω και αυτούς μαζί ναι (x2)
[Verse 2]:
Κάποιοι γράψαμε τραγούδια, που ‘χουνε σώσει ζωές
Και οι ψυχές αυτές μείναν εδώ ακόμα
Πολέμησαν στο πλάι μου και τούτο τον αγώνα
Για να τη βγάλουμε μαζί και το χειμώνα
Και όσο και αν γράφω, θα γράφω για τις φωνές
Που η οχλαγωγία τους προσπάθησε να καταπνίξει
Ο κόσμος για άλλη μια φορά με τη κακία του
Βρήκε πάλι τρόπο μάλλον να με καταπλήξει
Και είναι ειρωνεία το πως επιλέγουν να δείξουν όλοι με το δάχτυλο
Εκείνον που ράπαρε για το πως είναι να σε δείχνουνε με το δάχτυλο
Και είναι ειρωνεία να εύχονται αυτοκτονία σε κάποιον που ήταν κοντά
Μα χίλιες φορές να μ’ ακούνε ελάχιστοι
Απ’ το να μ’ ακούνε μουνόπανα
Γιατί πρόκειται για αυτό
Και δεν το συγχωρώ σε κανέναν
Μέσα από την ψυχή μου σας λοιδορώ
Και πάρτε το σαν δώρο
Όσοι χορέψατε το χορό και ονειρευτήκατε να κάνετε κακό
Σ’ εκείνο τον μοναχικό τύπο
Που έστω και για λίγο, προσπάθησε να κάνει το καλό
Δεν σας αγγίζω, άρα δεν με νοιάζετε
Δεν είμαι για ‘σας τόσα χρόνια εδώ
[Refrain]:
Μάνα φέτος έμαθα πως είμαι διάσημος
Όταν είδα πως ο κόσμος είναι άσχημος
Μάνα φέτος όλοι οι άσχετοι με θάψανε
Μα οι δικοί μου πάνω στον τάφο μου γράψανε
Τα λέμε στην κόλαση
Το τέλος απόλαυση είναι
Δεν άρθρωσα πρόταση
Μα ήρθαν να τους πάρω και αυτούς μαζί ναι (x2)
ΤΑ ΛΕΜΕ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΜΕΡΟΣ Β:
[Refrain]:
Ο βασιλιάς της σκόνης (**)
Πρίγκιπά, μου ‘πανε «Πρίγκιπα, χτύπα τους αλύπητα.»
Μου ‘πανε «Πρίγκιπα, το θέλουμε άρρωστα.
Πες τα δυσάρεστα.»
Πάρτε το απόφαση
Είσαστε ήδη νεκροί
Τα λέμε στην κόλαση
[Verse 1]:
Δεν μπορούν να μ’ αποφύγουνε καν
Με μισούνε, λένε, γιατί όπως το φτύνω πονάν
Δεν μπορούν να μ’ αποφύγουμε καν
Είναι φανατική φαν η κοπέλα που αγαπάν
Είμαι το πτώμα στο χορό
Και με το ραπ ευτυχώς έκοψα τον ομφάλιο λώρο
Είμαι το ζόμπι στην πόλη μα δεν δαγκώνω
Γιατί μεταξύ τους δαγκώνονται όλοι
Έχω μυαλό ξυράφι και στο τετράδιο καρπό
Γιατί φυτεύω μέσα σκέψεις
Δεν νομίζω πως κατάλαβες καλά τι εννοώ
Ένα-δύο, ένα-δύο το σκοτώνω και το σηκώνω απ’ το νεκροταφείο
Μαυροφορεμένος σαν ninja
Έχω πεθάνει μα οι φανς με φέρνουν πίσω με ouija
Ο βασιλιάς της σκόνης
Πόσο γλυκά με σκοτώνεις
Τόσο με θέλεις που αρνείσαι να μ’ αφήσεις νεκρό
Καυλώνω όταν το μετανιώνεις
Ο βασιλιάς της σκόνης
Ύμνος για την αυτοκαταστροφή
Γυμνός από την πρώτη στροφή
Δεν απορώ αν το ονομάσετε και αυτό καταστροφή
[Refrain]:
Ο βασιλιάς της σκόνης
Πρίγκιπά, μου ‘πανε «Πρίγκιπα, χτύπα τους αλύπητα.»
Μου ‘πανε «Πρίγκιπα, το θέλουμε άρρωστα.
Πες τα δυσάρεστα.»
Πάρτε το απόφαση
Είσαστε ήδη νεκροί
Τα λέμε στην κόλαση
[Verse 2]:
Να αυτοκτονήσω κωλώνω, ε;
Θες να με δεις να ματώνω, ε;
Για ‘μένα θα πέθαινες έλεγες, ε;
Τώρα λες δεν έχεις χρόνο, ε;
Ποιος θα ‘ρθει μαζί μου στην κόλαση, ε;
Ποιος έχει τριπάρει απ’ τη πώρωση, ε;
Ποιος σου ‘πε να χώσεις εσυ;
Το αίμα στα χείλη απόλαυση, ε;
Έχω έρθει για καταστροφή
Έχω πραγματικά βαρεθεί, ε
Μου κάνει τις σκέψεις μου δύναμη
Τι θα μου κάνεις εσύ, ε;
Οι ράπερς δεν με γουστάρουνε, ε;
Το πούτσο στο στόμα θα πάρουνε, ε
Έχουνε θανάτου ευχή
Αλήθεια στο λέω, θα πεθάνουνε
Όπως και όλοι μας μόνοι
Σε ένα λερωμένο σεντόνι
Σαν ένα σχοινί που τεντώνει
Ο βασιλιάς της σκόνης
Πιες τη γραμμή
Ζήσε το όνειρο, αύριο θα ‘μαστε νεκροί
Και ο εφιάλτης τελειώνει
Ο βασιλιάς της σκόνης
[Refrain]:
Ο βασιλιάς της σκόνης
Πρίγκιπά, μου ‘πανε «Πρίγκιπα, χτύπα τους αλύπητα.»
Μου ‘πανε «Πρίγκιπα, το θέλουμε άρρωστα.
Πες τα δυσάρεστα.»
Πάρτε το απόφαση
Είσαστε ήδη νεκροί
Τα λέμε στην κόλαση