Με τη γλώσσα της καρδιάς θα σου μιλώ
και με τα χέρια θα σου λέω παραμύθια
στης αγάπης μας τις ράγες θα κυλώ
ταξιδεύοντας στου ονείρου την αλήθεια
Στης ψυχής την αμμουδιά θα περπατώ
τραγουδώντας της ζωής μας τα γραμμένα
και στης σκέψης τη χορδή θ’ακροβατώ
σ’ένα μέλλον που δεν ήτανε για μένα
Με τους ήχους της σιωπής θα σου μιλώ
με μουσική το σ’ αγαπώ θα σου χαρίζω
την αλήθεια μια στιγμή θα ξεγελώ
αφού τ’όνειρο καρδιά μου δεν ορίζω
Στης ψυχής την αμμουδιά θα περπατώ
τραγουδώντας της ζωής μας τα γραμμένα
και στης σκέψης τη χορδή θ’ακροβατώ
σ’ένα μέλλον που δεν ήτανε για μένα