Soğuk, yatağımda uzanıyorum
Karanlığa bakıyorum
Kaybolmuşum, yukarıdan ayak sesleri duyuyorum ve düşüncelerim geri dönüyor tekrar
Kaçmış bir çocuk gibi ve geri gelmeyecek gibi
Zaman geçiyor gece güne dönerken
Çok uzaktayım ve çok yalnızım
Yüzünü görmem gerek
Aklı başında olmam için Bizi bütün kılabilmem için
Sesini duyana dek hayatta kalmaya çalışıyorum
Aklımı kaybedeceğim
Biri söylesin neden bu hayatı seçtim ben
Bu yüzeysel yalan
Sürekli uzlaşma
Sonsuz fedakarlık
Acı,
Hissettiğin çaresizliği bilmek beni üzüyor
Binlerce mum yanarken Işığın ruhumda parıldıyor
Bu çorak odanın dışında yağmur yağıyor
İçimdeki bu boşluk daha da derinleşiyor
Çok uzaktasın ve çok yalnızsın
Aşkın kucaklamasını özlüyorsun
Aklı başında olman için
Bütün olabilmen için
Anlar harcanmış ve soyutlanmışlar
Zaman kaçıyor, sonsuz fedakarlık
Mesafelerin ötesinde, ayrı yaşıyorken birlikte olmayı anlamlı kılmaya çalıştık
Şartlara rağmen dengeyi korumak için çabalıyorduk bağlı kalabilmek için
Bu ölümsüz rüyayı yaşayabilmem için terk ettiğin ve yaptığın her şey asla unutulmayacak ya da hafife alınmayacak
Her zaman sonsuz fedakarlığını hatırlayacağım
Anlar harcanmış ve soyutlanmışlar
Zaman kaçıyor, sonsuz fedakarlık