Όταν κόψουνε τα δέντρα θα πεθάνουν τα πουλιά
που για σένα τραγουδάνε κάθε μέρα
Την αγάπη μου αφήνω στα δικά σου τα κλαδιά
να στη φέρνει το τραγούδι του αέρα
Ένα μαντήλι στεναγμούς
κι ένα άλλο με αστέρια
ας ήτανε να κράταγες μέσα στα δυο σου χέρια
Ένα μαντήλι δάκρυα
κι ένα μαντήλι πόνο
Ας κράταγες και ας σκούπιζες το πρόσωπό μου μόνο
Μαρμαρώσανε τα φύλλα
μαρμαρώσαν τα κλαδιά
κι εσύ έφυγες ταξίδι στον Ευρώτα
Αχ και νάτανε για λίγο να λαλήσουν τα πουλιά
να σου φέρουν την αγάπη όπως πρώτα
Ένα μαντήλι στεναγμούς ...