Bakartia,
itsasoaren aurrean bakarrik aurkitu naiz
gauari eta izarrei abestuz.
Esan iezadazu, hila, laguna:
zergatik norbait ematen da eta ez du ezer hartzen?
Haizea,
nola hozten duzun nire gorputza!
Dagoeneko inork ez du inoiz epelduko...
Hark guztia hartu du:
nahia eta maite-itxaropena.
Nire bakartasunean
ahaztu hasi dut
hark norbait bihurtu zuela...
Maite nuen norbait,
nire burua eman niona ere
inoiz ez inori ez bezala...
Nire bakartasunean,
orain bakarrik badago
ideia bakar bat:
maite hori hil zen
eta, oroitzapenak
itsasaldia eramaten ditu...
Haizea,
nola hozten duzun nire gorputza!
Dagoeneko inork ez du inoiz epelduko...
Hark guztia hartu du:
nahia eta maite-itxaropena.
Nire bakartasunean
ahaztu hasi dut
hark norbait bihurtu zuela...
Maite nuen norbait,
nire burua eman niona ere
inoiz ez inori ez bezala...
Nire bakartasunean,
orain bakarrik badago
ideia bakar bat:
maite hori hil zen
eta, oroitzapenak
itsasaldia eramaten ditu...