Στον κήπο με τις αγάπες μου
Όπου φύτεψα τόσες νύχτες τρέλας
Τόσα χάδια γεμάτα τρυφερότητα
Που μάραναν αφήνοντας πίκρες
Στον κήπο με τις αγάπες μου
Έχω καλλιεργήσει ειδύλλια και πάθη
Που με το χρόνο μετατράπηκαν σε απογοητεύσεις
Που συνεχίζουν να βάφουν με γκρίζο τις ψευδαισθήσεις μου
Μέχρι που έφτασες εσύ
Φέρνοντας καινούρια πάθη στη ζωή μου
Με τη ματιά που λυτρώνει τις πληγές μου
Με εκείνο το φιλί που δεν ξεχνιέται
Μέχρι που έφτασες εσύ
Με την αθωότητα που δεν γνώριζα
Για να μου δείξεις ότι ακόμα υπάρχει
Ένας λόγος για να βλέπω το φως της μέρας
Σήμερα ερωτεύομαι ξανά
Και το πάθος έχει πάλι βλαστήσει
Στον κήπο που βασίλευε η μοναξιά
Άνθισε το λουλούδι που κάνει την καρδιά μου χαρούμενη
Σήμερα ερωτεύομαι ξανά
Έμειναν πίσω εκείνα τα χρόνια της αγωνίας
Και ακριβώς στη μέση της θλιμμένης μοναξιάς μου
Έφτασες εσύ για να χαροποιήσεις τη ψυχή μου