Empty Chairs at Empty Tables [Greek translation]

Μάριους:

Υπάρχει μια θλίψη ανείπωτη

Υπάρχει ένας πόνος που συνεχίζεται

Άδειες καρέκλες σε άδεια τραπέζια

Τώρα οι φίλοι μου είναι πεθαμένοι και μακρυά

Εδώ μίλησαν για επανάσταση

Εδώ ήταν που άναψαν την φλόγα

Εδώ τραγούδησαν για το "άυριο"

Και το άυριο δεν ήρθε ποτέ

Από το τραπέζι στη γωνία

Έβλεπαν έναν κόσμο να ξαναγεννιέται

Και αυξήθηκαν με τις φωνές τους να βουήζουν

Τους ακούω τώρα!

Τα ίδια λόγια που είχαν τραγουδήσει

Έγιναν η τελευταία τους κοινωνία

Τα ξημερώματα στο μοναχικό οδόφραγμα

Ω φίλοι μου, φίλοι μου συγχωρήστε με

Που εγώ ζω κι εσείς έχετε φύγει

Υπάρχει μια θλίψη ανείπωτη

Υπάρχει ένας πόνος που συνεχίζεται

Πρόσωπα φαντάσματα στο παράθυρο

Σκιές φαντάσματα στο πάτωμα

Άδειες καρέκλες σε άδεια τραπέζια

Εκεί οπού οι φίλοι μου δεν θα συναντιούνται πιά

Ω φίλοι μου, φίλοι μου μην με ρωτάτε

Για ποιό λόγο έγινε η θυσία σας

Άδειες καρέκλες σε άδεια τραπέζια

Εκεί οπού οι φίλοι μου δεν θα συναντιούνται πιά