Να παρακολουθείς με τα μάτια έναν ερωδιό πάνω στο ποτάμι και έπειτα να βρίσκεσαι ξανά να πετάς
Και να ξαπλώνεις ευτυχισμένος πάνω στο χορτάρι και ν'ακούς Μια αδύναμη στεναχώρια
Και την νύχτα να περνάς με το βλέμμα στο λόφο για να ανακαλύψεις που δύει ο ήλιος
Να αναρωτιέσαι γιατί όταν πέφτει η θλίψη
Στο βάθος της καρδιάς
Σαν το χιόνι δεν κάνει θόρυβο
Και να οδηγείς σαν τρελός με τα φώτα σβηστά στην νύχτα
Για να δεις
Αν έπειτα είναι πάρα πολύ δύσκολο να πεθάνεις
Και να σφίγγεις το χέρι για να σταματήσεις
Κάτι που Είναι μέσα μου
Αλλά στο μυαλό σου δεν υπάρχει
Να καταλάβεις ότι εσύ δεν μπορείς
Κάλεσε την αν θέλεις
Συγκινήσεις
Εσύ κάλεσε την αν θέλεις
Συγκινήσεις
Να βγαίνεις στον χερσότοπο το πρωί Όπου δεν αντιλαμβάνεσαι να είσαι ένα βήμα
Για να βρεις ξανά τον εαυτό σου
Να μιλάς φλυαρώντας μ'έναν ψαρά
Για ώρες και ώρες
Για να μην νιώθεις ότι μέσα σου κάτι πεθαίνει
Και να σκεπάζεις ξανά την γη μ'ένα πράσινο δενδρύλιο
Ελπίζοντας να μπορέσει Να γεννηθεί μια μέρα ένα κόκκινο τριαντάφυλλο
Και να χτυπάς έναν άνθρωπο μόνο Γιατί ήταν λίγο
αγενής
Γνωρίζοντας ότι αυτό που καταστρέφει δεν είναι οι προσβολές Και να κλείνεις τα μάτια για σταματήσεις
Κάτι που Είναι μέσα μου
Όμως στο μυαλό σου δεν υπάρχει
Να καταλάβεις ότι δεν μπορείς
Κάλεσε την αν θέλεις
Συγκινήσεις
Εσύ κάλεσε την αν θέλεις
Συγκινήσεις