Geldi, sonbahar geldi !
Ört kalbimi bir şeyle.
Bir ağaç gölgesiyle, veya daha iyisi
Veya, daha iyisi, ört kendi gölgenle ...
Artık seni göremeyeceğim diye korkuyorum bazen
Hani keskin kanatlarım bulutlara kadar büyüyecek diye (*)
Hani sen yabancı bir gözde gizleneceksin
Ve o da kapanacak yaprağıyla bir pelinin ...
İşte o zaman kayalara yaklaşır, susarım.
Alırım kelimeleri denizde boğarım !
Bir ıslık çalarım aya, çıkar gelir ve tutar onu
Büyük bir aşka dönüştürürüm !
Geldi, sonbahar geldi !
Ört kalbimi bir şeyle.
Bir ağaç gölgesiyle, veya daha iyisi
Veya, daha iyisi, ört kendi gölgenle ...
(*) Duyduğum keskin acılar sonsuza kadar büyüyecek diye