Emmenez-moi [Turkish translation]

Ağırlıkların ve sıkıntının belimi

büktüğü rıhtımlara doğru,

mahsullerden karınları ağırlaşmış

gemiler ulaşıyor.

Dünyanın ucundan geliyorlar,

serseri fikirler taşıyarak,

serapların mavi göklerinin

yansımalarına.

Plajlarında neredeyse çıplak yaşanan

sonsuz yazlardan ve

tanımamış ülkelerden

baharatlı bir koku sürükleyerek.

Ben ki bütün ömrümce

kuzey göğünden başka gök

tanımadım.

Kıyıyı çevreleyen şu griyi yıkamayı

öylesine isterdim ki.

Götürün beni dünyanın ucuna,

Götürün beni harikalar diyarına.

Bana öyle geliyor ki

sefalet güneşin altında

daha az eziyetli olur.

Gün batımında, barlarda,

denizcilerle elimizde bir bardak

kızlardan ve aşktan

bahsettiğimiz zaman,

Nesnelerin kavramını kaybederim

ve aniden düşüncem

beni alır

ve beni kumsalda harika bir yaza bırakır.

Orada açılmış kollar görürüm.

Aşk deli gibi önümde koşar

ve ben kendimi

hayalimin boynuna asarım.

Ne zaman ki barlar kapanır,

denizciler bordalarına varırlar.

Ben limanda

sabaha kadar dikilip hayal kurarım.

Götürün beni dünyanın ucuna,

Götürün beni harikalar diyarına.

Bana öyle geliyor ki

sefalet güneşin altında

daha az eziyetli olur.

Güzel bir günde gövdeden

güverteye çatırdayan bir takada

geminin kömür ambarında

çalışacağım için yola çıktım.

Çocukluk hayallerimi

uzak adalara

götüren yol alınmakta.

"Oralarda yaşamak dışında

hiçbir şey önemli değildir,

oralarda kendinden geçmiş

sarhoş kızlar

çiçekten kolyeleri örerken

gönlünüzü çeler." derler.

Geçmişimi orada bırakarak

kaçıyorum,

hiç vicdan azabı olmadan,

bagajsız

ve özgür bir kalple,

bağıra bağıra şarkı söyleyerek.

Götürün beni dünyanın ucuna,

Götürün beni harikalar diyarına.

Bana öyle geliyor ki

sefalet güneşin altında

daha az eziyetli olur.