Kılıca elimle vuruyorum
keskin ucu derimi kesiyor
Kan damlaları yağmurla ıslanmış kuma düşüyor
Yolculuğum başlayabilir
Bir zamanlar bir köle ama şimdi özgürüm
Onurum geri kazanıldı
Bir kez daha denizleri süreceğim
Sonunda kürek ve kırbaçtan kurtuldum
Kılçı kılıfa sokuyorum
Okyanus tanrısı selamlandı
Ve okyanusa doğru itildiğimizde
Kırmızı çizgili yelkenleri açıyoruz
Yurdumun esintilerini özledim
Donmuş göllerini ve kış karını
ama şimdi hayallerim ortaya çıkmaya başladı
Baba, eve geliyorum
Fırtına vicdanı olmadan geldi
ve su yelkenleri düşürdü
Güçlü rüzgar yelkenleri parçalarken
gemi bir ileri bir geri fırlatıldı
Buzlu dalgalar derimi kucakla
Hissizleşiyorum
Ucsuz bucakız okyanus beni yutuyor
Burası benim soğuk ıslak mezarım olacak
Yurdumun esintisini hissetmeyeceğim
yada göllerini ve kış karını görmeyeceğim
Umutlu düşlerim parçalanıp yırtılmış bir şekilde yatıyor
Baba, yalnız ölüyorum