Ζωγραφίζω τους δυο μας σε έναν καμβά με αλυσίδες
Τον κρεμάω στον τοίχο για να διατηρηθεί η ιστορία και στρώνω
τα χρώματα με φροντίδα σε πέπλα με τον ουρανό να έχει λιγότερα όρια από
έναν ωκεανό και πιο ψηλό από τα ψηλά
Θα θυμάμαι
Θα θυμάμαι
Θα θυμάμαι αυτές τις χόβολες αγάπης
και θα θυμάμαι
Θα θυμάμαι
Θα θυμάμαι αυτές τις χόβολες αγάπης
Δεν θα τον κατεβάσω ποτέ
Δεν θα τον κατεβάσω ποτέ
Δεν θα τον κατεβάσω ποτέ
Δεν θα τον κατεβάσω ποτέ
Δεν θα τον κατεβάσω ποτέ θα τον κρατήσω στερεωμένο στην καρφίτσα του για
όσο επιθυμώ
Λοιπόν είσαι τυχερός που με έχεις στο πλευρό σου
ποτέ δεν θα μπορούσες να γνωρίζεις ποτέ δεν θα μπορούσες να αποφασίσεις
παίρνω τα χέρια μου σαν δικά σου, τα καλύπτω με χρυσό
άφησε με για μια στιγμή και θα σε παρακολουθώ να μεγαλώνεις
Θα θυμάμαι
Θα θυμάμαι
Θα θυμάμαι αυτές τις χόβολες αγάπης
και θα θυμάμαι
Θα θυμάμαι
Θα θυμάμαι αυτές τις χόβολες αγάπης
Δεν θα τον κατεβάσω ποτέ
Δεν θα τον κατεβάσω ποτέ
Δεν θα τον κατεβάσω ποτέ
Δεν θα τον κατεβάσω ποτέ
Δεν θα τον κατεβάσω ποτέ θα τον κρατήσω στερεωμένο στην καρφίτσα του για
όσο επιθυμώ
Θα θυμάμαι αυτές τις χόβολες αγάπης