Emanuele Nutile - Mamma mia ch'a da sapé!

Quanno 'a notte se ne scenne

p'abbruciá chist'uocchie stanche,

quann'io veglio e tu mme manche,

sento 'a smánia 'e te vasá.

E te chiammo e schiara juorno,

ma è pe' ll'ate stu chiarore,

tengo 'a notte dint' 'o core

e nun pòzzo arrepusá.

Ah, nun mme fá murí.

Tu che ne vuó' da me?

Mamma mia mme vène a dí pecché

chesta smánia nun mme vò' lassá.

Ah, nun mme fá murí.

Tu che ne vuó' da me?

Mamma mia che vò' sapé?

Mamma mia ch'ha da appurá?

Nun mme fido d' 'a vasá.

Mamma mia, 'sta vicchiarella,

ca mme guarda pe' gulío

e andivina 'o core mio,

tale e quale comm'a te.

Mamma mia mme vène appriesso

cu na faccia 'e cera fina,

e mme guarda e nn'andivina

chesta freva mia ched'è.

Ah, nun mme fá murí.

Tu che ne vuó' da me?

Mamma mia nun pò capí pecché

chesta smania nun mme vò' lassá.

Ah, nun mme fá murí.

Tu che ne vuó' da me?

Mamma mia te sape a te

comm'a n'angelo 'e buntá.

Mamma mia ch'ha da appurá?