Νομίζω ότι δεν σε αγαπώ πια.
Μου το είπε αυτό χθες,
Αυτό χτύπησε στον αέρα
Σαν πυροβόλο όπλο.
Νομίζω ότι δεν σε αγαπώ πια.
Το πέταξε αυτό χθες,
Ανάμεσα στο τυρί και το επιδόρπιο
Όπως το πτώμα μου στη θάλασσα.
Νομίζω ότι δεν σε αγαπώ πια.
Το δέρμα σου είναι από γυαλόχαρτο
Κάτω από τα δάχτυλά μου... κάτω από τα δάχτυλά μου.
Σε κοιτάζω και κλαίω
Απλά για τίποτα... έτσι.
Χωρίς λόγο κλαίω,
Εν βρασμό κλαίω,
Όπως μπροστά από ένα κρεμμύδι κλαίω, σταματήστε...
Μου είπε
Μου είπε
Νομίζω ότι δεν σε αγαπώ πια.
Σήκω, σήκω.
Μην αγγίζεις το φόρεμά μου,
Όχι αυτή τη φορά... σήκω.
Δεν έχεις πια μυρωδιά,
Τα χείλη σου είναι μαρμάρινα
Από τον τάφο της αγάπης μας,
Μου είπε αυτό και ο ήχος της ήταν ψυχρός.
Όταν κάνω έρωτα μαζί σου
Σκέφτομαι εκείνον.
Όταν κάνω έρωτα μαζί του
Δεν σκέφτομαι πια εσένα
Μου είπε
Μου είπε
Νομίζω ότι δεν σε αγαπώ πια.
Μου το είπε αυτό χθες,
Βρέθηκε να αιωρείται
Όπως μια παλιά βροντή.
Νομίζω ότι δεν σε αγαπώ πια.
Σε κοιτάζω και δεν βλέπω τίποτα.
Τα βήματά σου δεν αφήνουν πλέον ίχνη
Δίπλα στα δικά μου.
Δεν σε θέλω πια,
Δεν σε θέλω άλλο πια,
Δεν έχω απλώς πια φωτιά
Στην κοιλιά μου είναι έτσι
Μου είπε
Μου είπε
Μου είπε
Μου είπε
Έτσι, απενεργοποίησα την τηλεόραση
Αλλά δεν βρήκα το θάρρος,
Μέσα από το παράθυρο να με πετάξω:
Να πεθάνω από αγάπη δεν είναι πια της ηλικίας μου...
Μου είπε
Μου είπε