Wanneer de liefde op je deur klopt
Hoef je haar alleen maar binnen te laten
Je weet niet wat ze je brengt
Toch wil je je laten verleiden
Dat kan een dag duren
Of misschien is het voor altijd
Ik was er zeker van dat ik niet teleurgesteld zou worden en ik heb geweten Dat zij de goede was, toen ik bij mezelf zei:
Zij heeft dat kleine ik weet niet wat
Dat me laat opvliegen.
Omdat ik, als ik een seconde ver van haar armen ben
Door de knieën zal gaan
Als onze lichamen onder de lakens samensmelten
Hoor ik haar graag schreeuwen
O nee, nooit zou ik haar kunnen vergeten
Want zij en ik zijn verbonden
Voor ik haar kende, hield ik ervan alleen te zijn
Wie had zich kunnen voorstellen
Dat ze op een dag het kompas zou worden
Waarop ik me zou kunnen verlaten
Dat ik me na maanden eindelijk voel leven
Het enige wat beter is dan een van haar kussen is het volgende:
Elke dag ontdekken we elkaar
Het is waar maar toch
Ik ken haar van buiten.
Zij heeft dat kleine ik weet niet wat
Dat me laat opvliegen.
Omdat ik als ik een seconde ver van haar armen ben
Door de knieën zal gaan
Als onze lichamen onder de lakens samensmelten
Hoor ik haar graag schreeuwen
O nee, nooit zou ik haar kunnen vergeten
Want zij en ik zijn verbonden
Ik vroeg me af of het leven zin heeft
En jij hebt mijn leven zinvol gemaakt
Ik was besluiteloos maar uit alles blijkt
Dat zij de zin van mijn verlangens is.
Ik had nooit gedacht
Verliefd te worden.
Al die moeite gooi ik op een hoop
Als zij maar gelukkig is.
Zij heeft dat kleine ik weet niet wat
Dat me laat opvliegen.
Omdat ik als ik een seconde ver van haar armen ben
Door de knieën zal gaan
Als onze lichamen onder de lakens samensmelten
Hoor ik haar graag schreeuwen
O nee, nooit zou ik haar kunnen vergeten
Want zij en ik zijn verbonden.
Zij heeft, zij heeft, zij heeft
Dat kleine ik weet niet wat, ah,ah,ah.
Zij heeft, zij heeft, zij heeft
Dat wat anderen niet hebben.
Zij heeft dat kleine ik weet niet wat
Dat me laat opvliegen.
Omdat ik als ik een seconde ver van haar armen ben
Door de knieën zal gaan
Als onze lichamen onder de lakens samensmelten
Hoor ik haar graag schreeuwen
O nee, nooit zou ik haar kunnen vergeten
Want zij en ik zijn verbonden.
Zij heeft dat kleine ik weet niet wat
Dat me laat opvliegen.
Omdat ik als ik een seconde ver van haar armen ben
Door de knieën zal gaan
Als onze lichamen onder de lakens samensmelten
Hoor ik haar graag schreeuwen
O nee, nooit zou ik haar kunnen vergeten
Want zij en ik zijn verbonden.