[Franz Joseph]
Elisabeth, doe open, liefste
Deze nacht kom ik bij jou
Laat mij toch binnen
Politiek, haat en nijd alle dagen
Honger en rampspoed in heel het rijk
Deze last kan ik niet langer dragen
't Is zo zwaar dat ik bijna bezwijk
Overal problemen die geen einde nemen...
Laat me bij je slapen
Ik ben een schip, dat in jouw haven
Van jou geborgenheid verwacht
Meer vraag ik niet voor deze nacht
Ik mis je zo
Ik kan niet leven
Als ik door jou
Niet wordt gered
Elisabeth
[Elisabeth]
Waarom ga je niet weer naar je moeder?
Daar heb je toch steeds voor gekozen?
[Franz Joseph]
Liefste!
[Elisabeth]
Ik wil niet!
[Franz Joseph]
Wat heb ik gedaan?
[Elisabeth]
Jij laat toe, dat Rudolf gestraft wordt
[Franz Joseph]
Rudolf gestraft?
[Elisabeth]
Ik heb alles gehoord
Dat je moeder hem kwelt
Zonder mededogen
[Franz Joseph]
Zo wordt hij door haar tot Keizer gedrild
Hij is nog te week
[Elisabeth]
Ze maakt hem kapot
Ik kan haar gedrag
Niet langer toestaan
Dus kies nu voor haar of voor mij!
Ik heb een ultimatum voor je opgesteld. Als je me niet verliezen wilt, volg het dan op. Ik wil over de opvoeding van mijn kinderen beslissen. En van nu af aan bepaal ik zelf wat ik doe en laat. Hier Lees wat ik geschreven heb en kies: Voor je moeder of voor mij! En laat me nu alleen.
[De Dood]
Elisabeth, jij zult pas rusten
Als ik jou kus en jou omarm
Ik zal je troosten
Vlucht en jij zult vrij zijn
En alle wanhoop zal voorbij zijn
Ik leid je weg uit deze tijd
Naar een gedroomde
Werk'lijkheid
Elisabeth! Elisabeth!
Ik hou van jou...
[Elisabeth]
Nee, ik wil nog leven
Ik ben te jong om op te geven
Ik volg mijn eigen levenslijn
M'n wapen zal mijn schoonheid zijn
Weg, ik wil je niet!
Ik hoef je niet!
Ga!