Πόσο λυπηρό ήταν να πούμε αντίο
Όταν λατρευτήκαμε περισσότερο
Ακόμα και το χελιδόνι μετανάστευσε
Κερδίζοντας το τέλος
Πόσο στενάχωρα φαίνονται όλα χωρίς εσένα,
οι θάλασσες των παραλιών φεύγουν,
Ξέρω τα χρώματα του γκρι,
σήμερα όλα είναι μοναξιά
Δεν ξέρω αν θα σε ξαναδώ.
Δεν ξέρω ποια θα είναι η ζωή μου.
Χωρίς το μπλε αστέρι της ύπαρξής σου,
που δεν με φωτίζει πια...
Σήμερα θέλω να γευτώ τον πόνο μου.
Δεν ζητώ συμπόνια ή λύπηση.
Η ιστορία αυτής της αγάπης γράφτηκε,
για την αιωνιότητα.
Πόσο λυπημένος όλοι λένε ότι είμαι,
Πως μιλώ συνέχεια για σένα
Δεν ξέρουν ότι σκέφτομαι την αγάπη σου, την αγάπη σου,
Κατάφερα να επιζήσω,
Κατάφερα να επιζήσω...
Σήμερα θέλω να γευτώ τον πόνο μου.
Δεν ζητώ συμπόνια ή λύπηση.
Η ιστορία αυτής της αγάπης γράφτηκε,
για την αιωνιότητα.
Πόσο λυπημένος όλοι λένε ότι είμαι,
Πως μιλώ συνέχεια για σένα
Δεν ξέρουν ότι σκέφτομαι την αγάπη σου, την αγάπη σου,
Κατάφερα να επιζήσω,
Κατάφερα να επιζήσω,
Κατάφερα να επιζήσω...