Με τα σύννεφά σου και το αντίθετό μου φωε
Σκέπαζες τον ουρανό με τους σταυρούς
Ώσπου τελικά σκέπασαν τον ήλιο.
Η φωνή σου ακουγόταν τόσο γεμάτη μεταμέλεια
Γονατισμένου σαν παιδί στο ακρογιάλι
Να ξεθάβει λίγο από την αγάπη σου.
Γέφυρα:
Και τώρα που σου λέω αντίο
Και ανοίγουν τα φτερά μου
Μου ζητάς συγνώμη
Ρεφρέν:
Σε αγάπησα όπως δεν αγάπησα τίποτ΄ άλλο
Όπως την αναπνοή.
Σε αγάπησα όπως αγαπάει η φωτιά τον αέρα
Τη νύχτα του Αϊ-Γιάννη
Και τώρα που φεύγω μου δίνεις
Το φεγγάρι πάνω από τη θάλασσα.
Τώρα που δεν υπάρχει άλλος προορισμός
Παρά ένας δρόμος μοναξιάς.
Λίγα μένουν να τα πούμε
Και λίγα να τα θυμηθούμε.
Κλαίει ο ποταμός όταν περνάει
Γιατί ξέρει ότι δε θα γυρίσει ποτέ.
Τα πιο πικρά δάκρυα
Είναι εκείνα που περιέχουν οι λέξεις
Που έμειναν στην καρδιά σου.
Η νύχτα πάντα φέρνει κάποια συμβουλή
Μα η σιωπή ζωντανεύει τις τύψεις.
Υπήρχα στη ζωή σου χορός δίχως τραγούδι.
Γέφυρα:
Ρεφρέν: (x2)
Την πρώτη μέρα της ζωής μου χωρίς εσένα
Έραψα τη σκιά σου πάνω στον άνεμου που φεύγει.
Κράτησα έναν στεναγμό απ΄ αυτούς μετά την αναχώρηση
Άφησα ένα γράμμα για τα φαντάσματά μου.
Την πρώτη μέρα της ζωής μου χωρίς εσένα
Σκέπασα τις αναμνήσεις μου με λευκά σεντόνια
Φύσηξα στο πρόσωπό σου όσα υπέφερα.
Έφτασε η μουσική ως το παράθυρό μου.