احجل بعيد ياموت
بعيد عن الناس والبيوت
لسه الحياه
يادوبها بتدب فى عروق مولودى
كبلتنى بالقيد فى ليلة عرسى قصفتنى ودريتنى
فأخضر النوار على عودى
العرس ماردته ولا المكان حبيته
بس الحليب هتطق بنهودى
وان يسألوكم مين ابوه
قولوا ده خدها غصب
ده ابنى انا وحدى شكلته فى حشايا
ايده الصغيرة دي عازلتها وغازلتني
وحاربت الموت معايا