Ούτε ένα απλό χαμόγελο
ούτε λίγο φως στα βαθιά του μάτια,
ούτε καν η αντανάκλαση
κάποιου συναισθήματος που να χαροποιεί το κόσμο του.
Υπάρχει θλίψη στα μάτια του
μιλώντας και σιωπώντας και χορεύοντας μαζί μου,
ένας πόνος μακρινός
που φτάνει στην ψυχή μου και είναι στοργικός.
Το αγόρι με τα θλιμμένα μάτια
ζει μόνο του και χρειάζεται αγάπη,
όπως ο άνεμος χρειάζεται να με βλέπει,
όπως τον ήλιο το χρειάζομαι εγώ.
Το αγόρι με τα θλιμμένα μάτια
βρήκε στο τέλος ένα λόγο,
για να κάνει το βλέμμα του να γελάει
με τα φιλιά μου και τη μεγάλη μου αγάπη.
Ούτε το όνομά του δε γνωρίζω
και τώρα θέλω να επιστρέψω για να συναντηθούμε μόνοι,
και στα φθινοπωρινά του μάτια
να κοιμηθώ λίγο λίγο ξεχνώντας τις ώρες.
Προσποιούμαι ότι ξέρω
για ποιο περίεργο λόγο τώρα τα μάτια του δε γελούν,
Σκοπεύω να το πετύχω
με στοργή και αγάπη να δω τα μάτια του ευτυχισμένα.
Το αγόρι με τα θλιμμένα μάτια
ζει μόνο του και χρειάζεται αγάπη,
όπως ο άνεμος χρειάζεται να με βλέπει,
όπως τον ήλιο το χρειάζομαι εγώ.
Το αγόρι με τα θλιμμένα μάτια
βρήκε στο τέλος ένα λόγο,
για να κάνει το βλέμμα του να γελάει
με τα φιλιά μου και τη μεγάλη μου αγάπη.