tepelerden patikalar aciyor
ayak izini ruzgarda birakiyor
kartal onu ucuruyor
ve sessizlik koruyor onu
asla soguktan yakinmadi.
asla yorgunluktan yakinmadi.
yoksullar onun adimlarini duyar
ve kor bir adam gibi izlerler onu.
kos, kos, kos.
buradan, buradan, oradan.
kos, kos, kos.
kos cunku seni oldurecekler.
kos, kos, kos.
onun basini parcalattilar
altin penceli bir kuzguna
onu haca gerdigi gibi
muktedirin ofkesi
isyanin oglu
onu izliyor onlarcasi
cunku yasamini adamis
onlar onu oldurmek istiyor
kos, kos, kos.
buradan, buradan, oradan.
kos, kos, kos.
kos cunku seni oldurecekler.
kos, kos, kos.