Ej, Piotr! [English translation]

W miasteczku małym mieszkał Piotr, za laskiem z siedmiu brzóz.

Od życia nie chciał wiele, ot, brał to, co dzień mu niósł.

I miał Piotr oczy, jakich nikt nie widział tam od lat.

Kochały się dziewczęta w nim i mu śpiewały tak...

Ej, Piotr, ej, Piotr, skąd ty masz te oczy?

Ej, Piotr, ej, Piotr, tyś nas zauroczył.

Mam w oczach łzy - to przez ciebie, Piotrze!

No, powiedz mi, kto mi te łzy otrze?

Ej, Piotr, ej, Piotr, ej, Piotr...

Straszny z ciebie łotr!

A Piotr się z takich dziewcząt śmiał i w oczy patrzył im.

A łajdak śliczne oczy miał, a w nich niebieski dym.

Dziewczętom śmiał się Piotr na złość, bo je drażniło to,

że w oczy te wpaść mógłby ktoś, a wciąż niczyje są...

Ej, Piotr, ej, Piotr, skąd ty masz te oczy?

Ej, Piotr, ej, Piotr, tyś nas zauroczył.

Mam w oczach łzy - to przez ciebie, Piotrze!

No, powiedz mi, kto mi te łzy otrze?

Ej, Piotr, ej, Piotr, ej, Piotr...

Straszny z ciebie łotr!

Aż raz się śmiał Piotr, tak jak zwykł, a obok przeszedł ktoś.

I jeszcze z nas nie wiedział nikt, że to jest właśnie to.

A Piotr zrozumiał wszystko w lot i minął dzień czy dwa,

I każdy widział z nas, że Piotr dziś inne oczy ma...

Ej, Piotr, ej, Piotr, skąd ty masz te oczy?

Ej, Piotr, ej, Piotr, ktoś cię zauroczył?

Masz w oczach łzy - dobrze ci tak, Piotrze!

No, powiedz mi, kto ci te łzy otrze?

Ej, Piotr, ej, Piotr, ej, Piotr...

Straszny z ciebie łotr!