Einmol em Johr kütt d'r Rhing us em Bett,
Nämlich dann wenn hä Huhwasser hätt.
Un dann freuen sich de Fesch,
Dat es doch klor,
Denn dann han se widder Sauerstoff
Et eetste mol em Johr.
Un dann freut sich och d'r Minsch,
Dat es doch klor,
Denn dann stink et nur noch hallef esu vill
Et eetste mol em Johr.
Mir kriejen ander Wedder,
Säht dat Meiers Tring.
Ich sach zo em: Wer säht dat dann?
Do säht et nur: D'r Rhing der stink.
Och, saaren ich, dat es nit schlimm,
Et Wasser es jet knapp,
Doch irjentwann in disem Johr,
Do hät hä widder satt.
Einmol em Johr kütt d'r Rhing us em Bett,
Nämlich dann wenn hä Huhwasser hätt.
Un dann freuen sich de Fesch,
Dat es doch klor,
Denn dann han se widder Sauerstoff
Et eetste mol em Johr.
Un dann freut sich och d'r Minsch,
Dat es doch klor,
Denn dann stink et nur noch hallef esu vill
Et eetste mol em Johr.
Der Rhing der is zick neustem
D'r Kochpott der EG.
Die Schweiz die deit jet Öl dabei,
Von Frankreich weed met Salz jewürzt.
Un bei uns do weed dat Janze chemisch konseveet.
In Holland wed dat Süppche dann
Als Trinkwasser probeet.
Einmol em Johr kütt d'r Rhing us em Bett,
Nämlich dann wenn hä Huhwasser hätt.
Un dann freuen sich de Fesch,
Dat es doch klor,
Denn dann han se widder Sauerstoff
Et eetste mol em Johr.
Un dann freut sich och d'r Minsch,
Dat es doch klor,
Denn dann stink et nur noch hallef esu vill
Et eetste mol em Johr.