Adam gecenin bir yarısı gözlerini açtığında
Kalbinin güçlü atışları onu korkuttu
Çünkü yanında yatan kadın
Kıyamet günü gelmiş gibi gülüyordu
Adam onu dinledi biraz
Sonra kadının uyuduğunu sezdi
İkisi de karanlıkta olduğundan
Yalnızca onun sözlerini görebilirdi
"Neden beni daha hızlı öldürmüyorsun ki?"
Dedi kadın ve ağlamaya başladı bir çocuk gibi
Sesi rüyaların hapsolduğu
O yerden geliyordu sanki
"Kaç yıl daha benden nefret etmek isterdin?"
Diye bağırdı ve sesi ürkütücü bir biçimde kesiliverdi
"Daha fazla yaşamamı istemiyor musun,
Sensiz yaşamak istemiyorum diye?"
Soruları hayalet gibi havadaydı
Onlar bile kendilerinden korkmaktaydı
Gece karanlıktı, çıkışlar kapalı
Ve sanki ne olup bittiğinden hiç haberi olmamıştı
Yataktaki adamın gülecek hali yoktu
Kadının düşlerinde gerçeklik payı vardı
"Ne yapmalı?" diye sordu kendine
Ve bir daha bu saatte uyanmama kararı aldı
Böylece kendini ikna edip geri uyuyakaldı