Kiel floro, kiam vintro komencas
Kaj kiel fajro en la glacia vento
Kiel pupo, kiun neniu plu ŝatas
Mi sentas min tiel en iuj tagoj
Tiam mi vidas la nubojn, kiu estas super ni
Kaj mi aŭdas la kriojn de la birdoj en la vento
Mi kantas kanton pro timo de la mallumo
Kaj mi esperas, ke nenio okazas
Iom da paco, iom da suno
En la mondo, kie ni vivas
Iom da paco, iom da ĝojo
Iom da varmo, tio estas, kion mi deziras
Iom da paco, iomete sonĝi
Kaj ke la homoj ne ploru tiel ofte
Iom da paco, iom da amo
Por ke mi neniam perdu la esperon
Mi scias, ke miaj kantoj ne ŝanĝas multon
Mi estas nur knabino, kiu diras, kion ŝi sentas
Se mi estas sola, mi estas senhelpa kiel birdo en la vento
Kiu sentas, ke ŝtormo komencas
Iom da paco, iom da suno
En la mondo, kie ni vivas
Iom da paco, iom da ĝojo
Iom da varmo, tio estas, kion mi deziras
Iom da paco, iomete sonĝi
Kaj ke la homoj ne ploru tiel ofte
Iom da paco, iom da amo
Por ke mi neniam perdu la espero
Kantu kun mi malgrandan kanton
Por ke la mondo vivu en paco
Kantu kun mi malgrandan kanton
Por ke la mondo vivu en paco