Έχω ξεχάσει τ' όνομά μου [Eho ksehasei to onoma mou] [Turkish translation]

Sen gün doğsun diye bekledikçe,

Geceler daha da sıklaşacak.

Meydanların boş olduğu sabahlar da,

Artık sana bakacak kimse olmayacak.

Bana insanlar kuşlar gibidir derdin,

Kış gelince uzaklara uçarlar.

Bazı geceler de belki seni görmeye gelirler,

Kanatları kırılmışsa ya da karınları acıkmışsa eğer.

Şimdi dönmek istediğime göre,

Biliyorum kimseyi bulamayacağım.

Adını değiştirdin,

Artık burada da değilsin.

Burada günlerim yağmurlu geçiyor,

Geceleri gemi enkazları yürüyor sokaklarda.

Söylemek istiyorum ama korkutuyor sessizlik beni,

Hemen yanımdan da yokluklar geçiyor.

Artık kış gelmesin ki sen kaybolma,

Yelkenlerin de rüzgarlarda yırtılmasın.

Rüzgar üfleyip kaybedecek izleri, geri dönüş yolunu bulamaycaksın,

Günün birinde yıkıntıların arasında dağılıp gidecekler.

Şimdi dönmek istediğine göre,

Ben seni görmeye korkuyorum.

Adımı unuttum,

Artık burada da değilim.