Ех, да сум злато [Eh, da sum zlato] [Belarusian translation]

Цень лаўлю, -- iх многа позiрк мае,

Ні адна -- тваю не нагадае...

Толку мне, -- ці будаваць i планы,

Надта (Вельмi) ты – да незвычайная...

Ты ідзеш па кiлiму са шоўку,

Вуліцы -- iграюць песні -- ты ў іх...

Ты чужая, але ты як раней мiла, --

Сустрэчу, сэрца (…зразу) -- замiрае!

Эх, быў бы златам, --

Заснуў бы, грудзі заласкаў, --

Схаваўся бы -- ад тугі...

І мне б віном стаць, --

На вуснах каб тваіх гуляць, --

І ап’янiла мяне б ты... (х2)

Заняўшы ў дажджу пяшчоты кроплю...,

Уразліва, i горда каль iлжэш ты.

У тых лістах, -- у якіх вернасць мроiць,

Кожны хоча, калі – даш чытаць.

На кiлiм (дыван) са шоўку ты ступаеш,

Вуліцы – (…песнь) для табе (…песнь) іграюць...

Б'е туга, i як раней «мiла мне» (ты люба):

Сустрэкаю, -- сэрца замiрае!

Эх, быў бы златам, --

Заснуў бы на тваiх грудзях,

Схаваўся бы -- ад тугі...

І мне б віном стаць, --

На вуснах я б тваіх гуляў

І ап’янiўся табою... (х4)