Ξύπνησα μέσα στο σκοτάδι
δίχως να σταματώ να σε σκέφτομαι.
Συνεχίζει τo αποτήπωμά σου στο μαξιλάρι μου.
Βλέπω το προσωπό σου/τη μορφή σου μπροστά μου.
Νιώθω πως ακόμη βρίσκεσαι εδώ.
Λείπεις σε όλο μου το σώμα.
Μπορώ να δω την σκιά σου στο φεγγάρι
Όταν σε επαναφέρω στη μνήμη μου.
Πλέον είναι φθαρμένες όλες οι λέξεις
αυτό που μένει ανάμεσα σε εσένα και εμένα δεν το φτάνει η καρδιά
και από το στήθος μου ακούγεται η θύμησή σου.
Όλα όσα συνέβησαν σε μας τους δύο είναι η ηχώ της αγάπης...
Χάνω τη λογική
Μου μιλάς σε κάθε τραγούδι
το όνομά σου είναι σε κάθε λέξη
Βρίσκεσαι τόσο κοντά και τόσο μακρυά
Προσκολούμαι μονάχα σε μία αντανάκλαση, σε χάνω.
Πλέον είναι φθαρμένες όλες οι λέξεις....
Ακούγονται περισσότερο και κάθε φορά φορά λίγο πιο πολύ
Ακούγονται τόσο και δεν μπορώ να (το) συνηθήσω
Πλέον είναι φθαρμένες όλες οι λέξεις...