Τις περισσότερες μέρες ξυπνάω με ένα κενό στο στήθος
Υπάρχουν σκέψεις που δεν μπορώ να ηρεμήσω
Υπάρχει μια ανησυχία που δεν μπορώ να τοποθετήσω
Τις περισσότερες νύχτες είμαι ανήσυχος και η ηρεμία δεν έρχεται
Οπότε μένω ξαπλωμένος και περιμένω τον ήλιο
Υπάρχει ένας μπελάς που δεν εμφανίζεται
Ήρθες από το πουθενά
Και διέλυσες το θόρυβο
Η τρέλα βγάζει νόημα
Όταν ακούω τη φωνή σου
Αγάπη μου, μόνο εσύ μπορείς να ηρεμήσεις το μυαλό μου
Βοήθα με να αφήσω πίσω όλες αυτές τις μοναχικές σκέψεις
Όταν με τραβούν προς τα κάτω
Και νιώθω τη λογική μου να ξετυλίγεται
Αγάπη μου, μόνο εσύ μπορείς να ηρεμήσεις το μυαλό μου
Θα παραδεχτώ ότι για μια στιγμή ένιωσα τόσο φοβισμένος
Να σου δείξω τα χάλια που δημιούργησα
Είναι κομμάτια που συνήθως κρύβω
Αλλά όταν με μαζεύεις με το σταθερό σου χέρι
Με μια γλώσσα που καταλαβαίνω
Νιώθω το μέσα μου να ξαναμπαίνει στη θέση του
Ήρθες από το πουθενά
Και διέλυσες το θόρυβο
Η τρέλα βγάζει νόημα
Όταν ακούω τη φωνή σου
Ω, αγάπη μου, μόνο εσύ μπορείς να ηρεμήσεις το μυαλό μου
Ω, βοήθα με να αφήσω πίσω όλες αυτές τις μοναχικές σκέψεις
Όταν με τραβούν προς τα κάτω
Και νιώθω τη λογική μου να ξετυλίγεται
Αγάπη μου, μόνο εσύ μπορείς να ηρεμήσεις το μυαλό μου
Αγάπη μου, μόνο εσύ μπορείς να ηρεμήσεις το μυαλό μου
Βοήθα με να αφήσω πίσω όλες αυτές τις μοναχικές σκέψεις
Όταν με τραβούν προς τα κάτω
Και νιώθω τη λογική μου να ξετυλίγεται
Αγάπη μου, μόνο εσύ μπορείς να ηρεμήσεις το μυαλό μου