Είναι κάτι λαϊκά [Eínai káti laïká] [Polish translation]

Środa wieczór mży samotnością

Papieros jest bólem i biorę kilka machów

Żali się muzyka z głośników

Moje złudzenia objawiają się i tam

Jeśli kochasz mnie trochę głębiej

Pokaż się kiedyś naprawdę

Wytrzymałem koniec, ale nie jestem skałą

I płaczę od czasu do czasu przy dźwiękach laika

Jest coś takiego w laika w niektórych tekstach

Że pali mnie w serce, pękają ściany

Słowo w słowo opisują moje skargi,

że wybrałaś życie z dala ode mnie

Jest coś z laika co natrafiam

na stacjach radiowych i wtedy umieram

I chwyta mnie nagle udręka

Podobno napisali je dla nas, gdy żyjemy osobno

Monastiraki, potem Anafiotika

Zapala się żałość pośród zgaszonych świateł

Jako że w rzeczywistości nie dotykam twego ciała

Rozrzucam popioły w podmuchach wiatru

Jeśli mnie nie kochałaś z moimi błahostkami

Przestańmy sobie w końcu mówić cześć

Te moje niewypowiedziane głębokie uczucia

Wypowiem piosenkami laika

Jest coś takiego laika w niektórych tekstach...