(1) Έφυγες ένα βράδυ γεμάτο συννεφιά
Αγάπη μου από τότε δε σε ξαναείδα πια
Εσένα τρώει η ξενιτιά και
με του πόνου η συννεφιά
(2) Γιαλό γιαλό πηγαίνω το κύμα και ρωτώ
του χωρισμού το τόπο με δάκρυα κοιτώ
αναστενάζω και πονώ
για το δικό σου χωρισμό
(3) Ναύτη που ταξιδεύεις στο πέλαγο βαθιά
φέρε μου μια αγάπη από την ξενιτιά
τη φωνή μου πάρε ναύτη
φέρε πίσω μια αγάπη