Είδα την Άννα κάποτε [Eída tin Anna Kápote] lyrics

Την παιδική μου φίλη

την είδα ξαφνικά

να στέκει

και να με κοιτά.

Αγάλματα κομμάτια

στα μάτια της τα δυο

λησμονημένες πόλεις

ναυάγια στο βυθό.

Ζεστό το μεσημέρι

το στόρι χαμηλό

κι η σκάλα

στο φωταγωγό.

Σβήνουν τα βήματα στη σκάλα

κανείς θα πλανηθούμε μοναχοί

θάλασσες πόλεις έρημοι σταθμοί.

Αλλάζουν όλα εδώ κάτω με ορμή

τι να καταλάβουμε οι φτωχοί.

Για πες μου μήπως ξέρεις

γι’ αυτήν που σου μιλώ

Άννα

τ’ όνομά της το μικρό.

Τη βλέπω κατεβαίνει

στέκεται στο σκαλί

και χάνεται για πάντα

στου κόσμου τη βουή.