Dzwony Notre Dame [The bells of Notre Dame] lyrics

CLOPIN

Rankiem gdy Paryż się budzi we mgle

Biją dzwony Notre Dame

Gdy łowi się ryby gdy piecze się chleb

Biją dzwony Notre Dame

Słychać dzwony potężne jak grzmoty

I te mniejsze łagodne jak psalm

Jest miasta w nich dusza i serca porusza

Ich dźwięk

Dźwięk dzwonów Notre Dame

CLOPIN

Słyszycie je, cudownie biją, co?

Te różne barwy dźwięku, te różne nastroje

Bo wiecie, one wcale nie biją tak same z siebie

PACYNKA

O, nie?

CLOPIN

Oj nie, głuptasku

Tam w górze wysoko

Wysoko, w kościelnej dzwonnicy

mieszka tajemniczy dzwonnik

Kto to jest?

PACYNKA

Kto?

CLOPIN

Kim on jest?

PACYNKA

Kim?

CLOPIN

Skąd się tam właściwie wziął

PACYNKA

Skąd?

CLOPIN

Cisza!

Clopin wszystko opowie

To jest opowieść... opowieść o człowieku

Ale i o potworze

Jeszcze był mrok gdy zdarzyło się to

Na pobrzeżu Notre Dame

LUDZIE

Ucisz go jakoś

Odkryją nas

KOBIETA

Cicho mały

CLOPIN

Łódź skoro świt przemykała się po rzece koło Notre Dame

PRZEWOŹNIK

4 goldeny za przejazd do Paryża

CLOPIN

Łodzią tą uciekali Cyganie

Lecz pułapka czekała ich tam

Jakiś jeździec złowrogi i nagle jak trwogi brzmiał jęk

Dźwięk dzwonów Notre Dame

Sędzia Frollo oswobodzić świat od brudu chce

I występek zwalcza w koło rad

Lecz w sobie nie

FROLLO

Prowadźcie te pluskwy do pałacu Sprawiedliwości

STRAŻNIK

A ty co tam masz?

FROLLO

Juz czegoś nakradła

Zabierz jej to!

CLOPIN

Lecz nie!

KOBIETA

Błagam, dajcie mi azyl!

FROLLO

To dziecko?!

To potwór!

ARCHIDIAKON

Stój!!

FROLLO

To jakiś przeklęty demon

odsyłam go z powrotem do piekła

Tam gdzie jego miejsce

ARCHIDIAKON

Dość już przelanej dziś krwi widział Bóg

pod katedrą Notre Dame

FROLLO

Nie moja wina, uciekała, ścigałem ją

ARCHIDIAKON

Jeszcze i dziecka krew przelać byś mógł

Pod katedrą Notre Dame

FROLLO

Sumienie mam czyste

ARCHIDIAKON

Możesz słuchać swych nędznych pochlebców

Jeśli chcesz okłamywać się sam

Ale zawsze i wszędzie przeszywać cię będzie ten wzrok

Spojrzenie oczu Notre Dame

CLOPIN

I raz jeden w życiu swym

Ten jeden tylko raz

Frollo poczuł w sercu lęk

Choć serce miał jak głaz

FROLLO

Co mam zrobić?

ARCHIDIAKON

Weź to dziecko

Wychowaj je jak własne

FROLLO

CO?!

Mam być obarczony tym potworem?!

No dobrze

Ale niech żyje tu

w twojej katedrze

ARCHIDIAKON

W katedrze?

Gdzie?

FROLLO

Gdzie chcesz

Niechaj tu na zawsze tkwi

Gdzie nikt nie ujrzy go

W dzwonnicy na przykład

I kto wie

Niezbadane są wyroki boże

Koszt się może zwróci mi, gdy zechce kiedyś tu

Coś knuć...

Mój wróg...

CLOPIN

I Frollo nadał dziecku okrutne imię

Które znaczy mniej więcej niby-człowiek

Quasimodo...

Więc oto zagadka

Świat będzie jej strzegł

Dzwonią dzwony Notre Dame

Kto tu jest potwór

A kto tu jest człek?

Dzwonów dźwięk, dźwięk, dźwięk, dźwięk,

dźwięk, dźwięk, dźwięk, dźwięk, dzwonów Notre Dame