«Ты што? Што цябе трывожыць?
Я баюсь, Мишо.
І што ж пужае?
Самота…
І мяне жа… таксама,
Добра будзе ўсё.
Скажы, што так.
Абяцаю.»
***
Ведала (Знала я) -- хто ты ёсць:
Ты джэнтльмен у касцюме.
Ў гады́ свае ты прыго́жы,
Мой сон ная́ве ты.
Ўяўляла так сабе,
Раман наш будзе бурным,
І маладо́сць мне
Забяспечыш без клапот (турбот).
Зараз, каб… мне не быць самотнай,
Паміж ног – я тваю падушку…
нашто дзяўчынка та́я,
Сівізну рукой трывожыць…
Зараз ёй перашкаджа́е,
Значыць мне ў разы два болей.
Клічу я, цяб- няма!
Сэрцам ты – што інша цела.
Пакутуе дзе́ўчына!
Ці не бачыш, вытвараеш што са мной?
О-о, о-о! Д'яблу нават душу прадала.
О-о, о-о! Што віна старо́га смак знайшла.
О-о, о-о! Д'яблу нават душу прадала.
О-о, о-о! Што віна старо́га смак знайшла.
Зараз, каб мне не быць самотнай,
Паміж ног – я тваю падушку…
нашто дзяўчынка та́я,
Сівізну рукой трывожыць…
Зараз ёй перашкаджа́е,
Значыць мне ў разы два болей.
Клічу я, цябе няма!
Сэрцам ты – што інша цела.
Пакутуе дзе́ўчына!
Ці не бачыш, вытвараеш што са мной?
…
О-о, о-о! Дурань ты…
Дурань ты… Дурань ты…
Так нашто дзяўчынка та́я,
Сівізну рукой трывожыць…
Зараз ёй перашкаджа́е,
Значыць мне ў разы два болей.
Клічу я, цябе няма!
Сэрцам ты – што інша цела.
Пакутуе дзе́ўчына!
Ці не бачыш, вытвараеш што са мной?
О-о, о-о! Д'яблу нават душу прадала.
О-о, о-о! Што віна старо́га смак знайшла.
О-о, о-о! Д'яблу нават душу прадала.
О-о, о-о! Што віна старо́га смак знайшла.