Dziwny kraj lyrics

Dziwny kraj rozciąga się

tam, gdzie lśni dłoni twoich biel.

Żyje w nim – spójrz – to, co będzie,

i to, co zastygło jak wosk

w niezmienny kształt minionych dni.

Gdybyś znał treść tych map,

nurty rzek, granie skał,

tam, gdzie zło jak sęp opada w dół…

Ach, gdybyś znał złoża łez,

strefy burz, prądy złe,

co byś dał, by znać dłoni skarb,

twój skarb wyspy miłości jak z mgły,

gdzie wszystko najprościej się śni,

lecz drogę tam okrywa cień.

Dziwny kraj rozciąga się

tam, gdzie lśni dłoni twoich biel.

Chronisz go, gdy obawa podsuwa ci myśl,

że ktoś chce tam wplątać złe dni

jak czarną nić w przeznaczeń sieć.

Ufasz liniom rąk i myślisz: „Nie,

nie mogą tak zdradzić mnie!”

Uwierz mi, nie znasz ich,

tej jednej, co jak szpieg, co skończyć wie.

Już czas,

już czas.